zeeschip

“Als je onsterfelijk wilt zijn, laat de wereld dan mooie zinnen na.”
[Violist-componist Hawar Tawfiq in Podium Witteman]

Ik raak buiten zinnen woordenloos
Liggen in je liezen
Praten over hoe waarom
Van jou en ik
Geluk waait me om de oren
Op de fiets door Schiebroek –
Dit geluk is zorgeloos welkom zijn
Elk donker uur
Voor alles is een oplossing
Je brengt geluk en zachtheid naar
De plek des onheils
Schrijf het op, zeg je,
Dan voel ik schroom
Van roestend ijzer:
Dit blog, dat openstaat als stadstuin
Iedereen kan me snoeien en plukken
Ik wil niet hoe of waarom ze ons zien
Proeven, raken, opsporen
Liefde wil een bed zonder oren
kamer met zwijgzame ramen
aardige muren, makkelijk te nemen drempels
keuken vol koekjes, geen wespen in de koelkast
gegiechel op toilet, slappe lach in de douche
Liefde wil zuchten onder het kussen
Offline, offshore
In het zeeschip van je lange lijf
Word ik ingewikkeld
als een wingerd