Dit is een schilderij van Aad de Haas. Momenteel toont de Kunsthal het werk van deze Rotterdamse kunstenaar, die in de oorlog vertrok naar Limburg. En er niet meer wegging. Ik kende deze schilder niet. Zijn werk sprak me zeer aan. Ik hou van ontmoetingen. Welnu, hiernaast ziet u een ontmoeting tussen een stier en een hond. We kunnen ons afvragen waar de stier en de hond elkaar hebben ontmoet. Of ze elkaar vaker hebben gezien. Of ze wellicht op dezelfde plek wonen. En wat wisselen hun blikken uit. De stier is groter en sterker maar lijkt zich hiervan totaal onbewust. De hond is onderdanig en kijkt omhoog, naar de stier. Ik heb het idee dat de stier een poging doet om vrienden te worden: ‘Hé, hallo, hond.’ En misschien denkt de hond: ‘Eh… je hebt de verkeerde voor je…’ Is dit de taal tussen een stier en een hond? Of spreken ze met elkaar in geuren, in gesnuif, in een klapperend oor of een wapperende staart? Of horen ze elkaars poten schrapen in het zand?
Enfin, in de Kunsthal zie je deze prachtige ‘doezelige’ schilderijtjes met droomvoorstellingen. Maar ook oorlogstaferelen. En later, na zijn scheiding, ach ja, altijd na de scheiding… schilderde De Haas een serie pornografische werken; je ziet hem op een grote hoeveelheid panelen in allerlei standjes met zijn nieuwe vriendin. Deze pornografische serie riep veel kritiek op van vrienden, van gelovigen, etc.etc. Altijd hetzelfde. De seks komt “na de scheiding.” En daarmee begint  de “kritiek vanuit de vriendenkring en de familie.”

volgens Aad de Haas

Berichtnavigatie


2 gedachten over “volgens Aad de Haas

  1. Geachte Marinet Haitsma,
    Fijn dat u genoten hebt van de expositie in de Kunsthal. Maar om een misverstand weg te nemen: bij Aad de Haas kwam de sex niet na de scheiding: hij is nooit gescheiden van zijn vrouw Nel. Op de late schilderijtjes staat hij ook met zijn vrouw afgebeeld, en ze zijn ook in het bijzijn van zijn vrouw geschilderd. Deze late erotische werken zijn pas twintig jaar na zijn door geëxposeerd: de tekeningen nooit eerder, de lino’s die in Rotterdam te zien zijn vorig jaar voor het eerst, en de erotische etsen nog nooit.
    Vanaf het vroege doezelige werk is verleiding een thema bij AdHaas: zie Bebekoring van Franciscus, Suzanne en de ouderlingen, de Dood en het meisje. Maar aan het eind raakt de erotiek los gezongen van het onderwerp waaraan het aanvankelijk nog is gekoppeld.
    Met vriendelijke groet, Gerrit Pas

  2. Geachte Gerrit,
    Dank voor de toevoeging en uitleg.
    Op de bordjes bij de expositie stond iets anders.
    Maar hoe dan ook interessant en bijzonder werk.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *