Al meer dan een maand geen bericht geschreven – pfff… wat een druk bestaan. In dit nieuwsbericht neem ik je mee in een aantal van mijn bezigheden. 🙂
Trainingen Taal, en de leergang Systemisch Werken en Leven
Ik ben druk met taaltrainingen in de kinderopvang; via de organisatie Kans2 help ik pedagogisch medewerkers naar taalniveau 3F (een nieuwe eis van de overheid). Zowel in Den Haag als in Rotterdam train ik groepen, en ik ben geraakt door de inzet van de vrouwen, die lange dagen maken, en alsnog gemotiveerd zijn om zich bij te scholen.
Daarnaast zijn John Sas en ik volop onderweg met de leergang Systemisch Werken en Leven; we werken met een fijne groep van 4 vrouwen en 4 mannen. Ik heb veel respect voor John’s werkwijze. Ik ben vast bevooroordeeld, maar ik kan je deze leergang echt aanbevelen. Wanneer je vastloopt met bepaalde patronen of omstandigheden, is dit een intensieve reis langs je persoonlijke (familie)geschiedenis, die jou leert om stevig je plek in te nemen in hier en nu. In oktober starten we weer, je kunt je al inschrijven!
Helende klanken
Opeens zie je het overal: klankschalen. Ik werd betoverd tijdens een yogales. De juf rondde de les af met een meditatie, en zij liep langs ons, met een klankschaal, een koshi, en een oceandrum. Ik lag op de grond, in trance, en de tranen stroomden over mijn gezicht. Wat een reactie van mijn lichaam… Daarna ging ik voor een uitgebreide sessie naar Regenboog Klankschalen, en opnieuw bracht het me diepe ontspanning en welbevinden. Inmiddels heb ik de eerste modules van de opleiding klankschaalmassage bij Birgit gevolgd; klankschaalmassages of -sessies werken met geluidstrillingen diep in op lichaam, geest, en ziel. Warme, diepe klanken die resoneren op plekken waar liefde, compassie, of wellicht verdriet zit. Wanneer je auditief erg gevoelig bent, zal je vrijwel zeker genieten van een klankschaalsessie. Ik geef ze nog niet professioneel, maar wel aan vrienden en aan wie dit wil… wordt vervolgd!
Voedsel voor lichaam en geest
Ik weet allang dat voeding een enorm effect heeft op mijn fitheid en welbevinden. Tegenwoordig eet ik echt vegetarisch, na jaren van rommelen (lees: gezin met kinderen die gehaktballen wilden!). Al in mijn kindertijd snuffelde ik in de kookboeken van Moeder Aarde: destijds nog prutjes van bonen en rijst. Hoe hip is vega en vegan tegenwoordig! De vega-restaurantjes duiken overal op. Mensen bestellen hun boodschappen via lokale ketens, zoals Rechtstreex. In mijn zoektocht naar echt lekker vegetarisch eten belandde ik bij de kookboeken van De Avalonhoeve. Het macrobiotisch koken kun je ook leren bij Gimsel, Rotterdam, maar ik wilde aan de slag en nam dit voorjaar privéles van Ellis. Drie dagen werkten we in mijn keukentje aan menu’s… ik leerde keukendiscipline en -planning… en sindsdien weet ik veel-veel-veel meer van de ingrediënten uit de macrobiotische/Japanse keuken. Ik maak sausjes van tahin of kuzu, ik bak zonder eieren en suiker, maak falafel met gierst, ik frituur tempeh, bak lekker brood en kan groenten fermenteren. Tja, het kost meer tijd, ook om ’s middags iets warms te koken zoals misosoep. Ik haal ook weleens pizza of een milkshake, hoor.
Maar wat een verschil in energie en welzijn wanneer ik wèl zoveel mogelijk macrobiotisch kook; natuurvoeding is uitermate geschikt als je last hebt van snel wisselende bloedsuiker, suikerverslaving, instabiele stofwisseling, chronische vermoeidheid, prikkelbaarheid, ontstoken darmen, hoofdpijn, etc. Wil je hierover meer weten, mail mij dan gerust!
Parli Italiano?
Mijn eerste cursusjaar Italiaanse les zit er bijna op. Na Toscane vorig jaar, zouden we nu naar Sardinië, en ik wilde graag kunnen praten. Wow, wat heb ik veel geleerd. Italiaans is zo’n mooie taal. Ik kan merken dat ik geen 18 meer ben: woorden leren en de grammatica begrijpen kost veel tijd en oefening. Maar oh, wat heerlijk om een taal te leren!
Moondance
Tja, ik ben kennelijk de enige vrouw in mijn omgeving die dit leuk vindt; elke maand tref ik vrouwen in een zaaltje bij Djoj, waar we onder leiding van Lucia Klinefelter een vollemaan-dansavond hebben. Er is elke maand een thema rond de volle maan. Het heeft te maken met je plek innemen, leven vanuit jouw waarheid en vanuit jouw kern. Vrouwen kunnen elkaar diepe wijsheid en verbinding doorgeven. Jammer genoeg bestaan er nog weinig van dit soort ketens. Het is heerlijk om een avond ongecompliceerd te dansen, op steengoede funky music. Ik ben dol op Lucia’s manier van werken: we hebben lol en kunnen helemaal los gaan. Je kunt je elke maand inschrijven via de website va Djoj, Rotterdam.
Dierenliefde
In mijn kleine tuintje is het leven volop opgebloeid. We hebben deze week het tweede nestje koolmezen in de tuin ontdekt! Tussendoor zijn er de mussen, tjiftjaf, roodborstje, duiven. Vader en moeder specht komen dagelijks met hun jong langs; hij leert uit de pindakaaspot te eten. Tot onze schrik hebben de spechten ook het bijenhotel ontdekt: tientallen buisjes met larven voor volgend jaar zijn geplunderd! Weg jonge bijen! Op internet las ik dat spechten bijenhotels zien als een luxe wegrestaurant. Oftewel: ook wij moeten oplossingen bedenken voor de vindingrijke, hongerige vogels die totaal geen rekening houden met onze droom van een kleurrijke harmonie.
Gisteravond zag ik in de schemering een bruine schim langs trippen. Egel! Eindelijk, na lange tijd, is er weer een egel! Zo te zien was ze jong, of een vrouwtje. In ieder geval liep ze doelbewust op het schaaltje water onder de boom af, en bleef minutenlang drinken. Hopelijk zal ze het egelhuis gaan bewonen… en wie weet wordt het een nestelplaats… ik heb wel geleerd van vorig jaar: ik ga niet meer ingrijpen of me ermee bemoeien!
Na de egel fladderde er nog een vleermuis boven ons hoofd. En er zijn bijen, hommels, kikkers, vlinders, muggen, lieveheersbeestjes, pissebedden… en soms de kat van de buren… die de jonge koolmeesjes spot… wanneer ze badderen in de vijver. Tja, dan jaag ik hem maar weg.
En aangezien ik dit gedoe met dieren zo heerlijk vind, ben ik onlangs begonnen bij de meldkamer van de Dierenbescherming; zo help ik bij de dierenambulance. Een heel nieuw vrijwilligerspad… het geeft enorm voldoening om iets te doen voor dieren (aangezien ik de hoop in de mensheid wel een klein beetje heb opgegeven… check the news… klimaat…)
Einde van deze update
Ziezo, ik heb een update gegeven van mijn bezigheden. Er is nog meer… ik ben betrokken bij Noorderlicht Oranjekerk met John, waar John soms voordraagt, en ik help een beetje met koffie en thee. Oh ja: ik ben een paar weken ziek geweest, waardoor we in mei op het allerlaatste moment onze huwelijksreis moesten cancelen! Wat een teleurstelling, maar wat een welkome kans ook om samen thuis te zijn en rust te brengen in een aantal ontwikkelingen; een mooie bijkomstigheid van het ziek thuisliggen.
Terugblik WSNP 2013-2016, het leven telkens opnieuw leven…
Deze week mocht ik tijdens een wijklunch in Delfshaven vertellen over de periode 2012-2016, toen ik in de WSNP zat. Wie mijn blogs kent, weet dat ik veel heb geschreven over de taboes rond geldproblemen in Rotterdam. Ik sprak nu met anderen die momenteel zo’n situatie beleven… en ik merkte dat het inmiddels ver achter me ligt. Een louterende, leerzame periode, die me sterk heeft gemaakt. Een nieuw begin, van waaruit ik alle interesses kon ontwikkelen waarover ik je zojuist heb bijgepraat.
Het deed me beseffen: het leven geeft je zoveel kansen om steeds opnieuw te beginnen… Als ik zie waar ik nu sta, vergeleken met tien jaar geleden… wow, wat voel ik me rijk en dankbaar… en jij?
In welk leven zit jij op dit moment? Vind je betekenis in de dingen die je doet, kun je je optimaal uitdrukken, beweeg je je in je creatieve energie… ben je ten volle de vrouw (of man) die je in je hebt?
Laat het me weten… liefs, Marinet
Wat geweldig om te lezen. Ikzelf ben op de plek waar ik wil zijn. Ben ik ook de persoon die ik wil zijn. Nee nog niet, maar omdat deze plaats me inspiratie schenkt en de rust en ruimte die ik zo hard nodig heb om te verwerken en te helen, heb ik absoluut het vertrouwen dat het goed komt. Stap voor stap. Ik heb weer zin in leven en moed om te vertrouwen. Vertrouwen in mijn medemens en mijn toekomst.
Fijn dat dat vertrouwen er weer kan zijn, en ik ben benieuwd naar die inspiratievolle plek… Zweden…?
Jee, wat doe je veel Marinet. En wat heb je een ontwikkeling doorgemaakt! Met tussenpozen heb ik daar delen van meegemaakt. Knap en inspirerend hoor.
Ik geeft nu (ook) NT2 lessen, maar ben verder nog niet helemaal op mijn plek (aangekomen). De reis, worsteling soms, gaat door.
Hey Onno, welkom weer. Tja, de reis gaat altijd door… hier ook, hoor… het is niet allemaal rozengeur en maneschijn… zou ook saai worden. Hoop dat het lesgeven je wel voldoening geeft 🙂
Ja, dat is in ieder geval zo!