‘Hechten is belangrijk,’ zei de schilderlerares laatst; daarom werken we in de les met olieverf op linnen. Hechten begint met aandacht, en aantrekkingskracht. We kunnen ons pas verbinden, aan de dingen om ons heen, aan de mensen rondom ons, vanuit aandacht. Aantrekkingskracht, aandacht, verbinden, hechten. Waarom is het zo belangrijk. Omdat het ons leert te zijn: hier, nu.
Vanuit die gedachte bekeek ik met mijn zonen de nachtdoeken van Vincent van Gogh, in Amsterdam. We drukten onze neus bijna tegen de sterrenhemel-doeken. Van dichtbij is zijn werk abstract. De eindeloze reeksen van ‘pointes’: elke stip een daad op zich. Boze krasjes, uitpulkende klodders verf: laag op laag gehechte kleuren. Ik zei tegen mijn kinderen: ‘Negeer de mensendrukte. Concentreer je op de verfstreken, dit is de nacht die Van Gogh voor ons heeft vastgelegd; daar, toen.’ Ze knikten beleefd en zeiden: ‘En nu graag een ijsje, nu.’
Marinet Haitsma
taaldier, juf, macrobio-kok