Een oud nummer van het Ramsey Lewis Trio rammelde door mijn keuken. Ik kon niet stilstaan. Ik moest. En terwijl ik op nieuwe schoenen langs het raam tapte, doken daarbuiten twee woerden op een eend. De sloot kolkte, zij ging kopje onder, ze vocht, ging weer onder, kwam snaterend boven en in die paar seconden werd beslist wie de vader van haar eendjes wordt. De woerden beklommen haar zo vaak mogelijk. Na afloop poetsten ze hun veren in vorm. Het vrouwtje schudde zich uit en zwom verdwaasd een rondje om haar as. En toen begon het gewoon weer te regenen. Groepsverkrachting gaat sneller dan een live-sessie van Ramsey Lewis.
trio