taaldier, juf, macrobio-kok
Het is bijna een jaar geleden. Ik schuif het voor me uit, naar een datum die beter schikt. Vorig jaar kwam erg ongelegen. Ik had eerst nog zoveel te vieren. Plezier, schoon schip en lei, mijn eigen groene gras, en de grote schoonmaak. Dit
Lees meer
Eindelijk kwam The Wolfpack op tv. Zeven kinderen groeien op in een flat in Manhattan, opgesloten en afgezonderd van het stadsleven. Ze gaan niet naar school, maar krijgen les van hun moeder. Vader, aanhanger van Hare Krishna, beheert de sleutel
Lees meer
Voor het eerst in jaren ‘vierde’ ik Pasen met meer bewegingsvrijheid. Relatieve vrijheid – I know. We are attached to many strings. Familiebanden, relaties, vriendschappen, beloften en toezeggingen. En wat deed ik: ik kroop op de bank en vrat seizoen
Lees meer
Op maandag 14 september stelde mijn vader mij de laatste vraag. Het was zo’n nazomerochtend waarop kinderen joelend het nieuwe schoolseizoen binnenrijden, terwijl zonlicht als een strijkstok langs de bomen scheert, en jonge spinnetjes hun trampoline-webben boven de struiken spannen.
Lees meer
In vergeten uren kruip ik weg in Ik kom terug, van Adriaan van Dis. Een vlijmscherp eerbetoon – of literair graf – voor zijn moeder. Ik hou van zijn schrijfstijl en van zijn manier van: pijn aanraken. Hij spaart de
Lees meer