Nu wordt het lente. Het is in de strepen licht die als slingers boven de daken hangen. Het is in de grond, die zich woelt als een slapend kind. Ik ga met slome stappen de winter uit, weer naar je toe, met wat ik nog heb, sinds de vorst begon, toen iedereen aan tafel zat, daar, achter het raam.

slapend kind

Berichtnavigatie


Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *