Qang zonder Pi

Qang komt binnen en kijkt verdwaasd in het rond. ‘Alles goed?’ vraag ik voorzichtig. ‘Nee, niet goed,’ zegt ze. Ze grijpt zich vast aan de stoel en gaat langzaam zitten. Stilte. Qang staart me aan. Dan zegt ze: ‘Pi naar andere groep. Pi weg.’ De vrouwen kijken haar aan en dan probeert iemand een grapje: ‘Nu kun je geen Chinees meer praten.’ Maar Qang staart me nog steeds aan. Ik zeg: ‘Ja, die nieuwe groep. Die was namelijk dichterbij haar huis.’ Qang probeert het te bevatten. Na een lange stilte zegt ze: ‘Maar als wij naar Madurodam. Pi toch mee?’ Ik knik en zeg dat we zonder haar niet op schoolreis gaan, ookal zit ze in duizend nieuwe groepen. Qang grijpt zich vast aan het tafelblad en kijkt naar de grond. ‘Ik bel haar,’ zegt ze dan zacht.