Mijn vogeltuin was deze lente en zomer druk bevolkt. Fantastisch dat je in amper twee jaar zoveel ecologie kunt creëren in je tuin, nadat de tegels eruit zijn en natuurlijke beplanting de ruimte krijgt. Afgezien van meerdere egels waren er verschillende nesten in de kastjes, complete gezinnen pimpel- en koolmezen gebruikten de voederplek als hun dagelijks buffet, en bij de vijvertjes stonden de vogels soms in de rij! En hoe ze dat gewoonlijk oplossen?
Ja, er worden weleens vleugeltjes dreigend uiteen gespreid: opzouten jij, eerst ik. Maar nog nooit heb ik vechtpartijen gezien tussen de verschillende families. Voor de overburen van de aangrenzende flat zal het er belachelijk uitzien: een mevrouw die met een verrekijker achter de ramen zit te gluren. Voor mij een feest. Met de verrekijker kan ik de meesjes, vinken en roodborstjes minutieus bestuderen, terwijl ze ongestoord zichzelf zijn. En wát schattig gedragen ze zich.
Maar tot mijn schrik ontdekte ik in het voorjaar een koolmees met een wondje naast de rechtervleugel. Elke dag keerde hij terug, en ik herkende de wond, dus hiermee was bevestigd dat ze op een vaste stek verblijven. Het was aandoenlijk. Het meesje redde zich uitstekend, badderde in de vijver, at zich rond aan de pindakaas, en leek geen last te hebben van het vieze wondje. Zou hij ontsnapt zijn aan een poezenklauw? Was hij te jong uit het nest gevallen? Ik was trots dat hij zo honkvast in mijn tuintje bleef hangen… kijk toch hoe lief, riep ik steeds.
Eind van de zomer: hetzelfde meesje, fors gegroeid, helemaal klaar voor de herfst kennelijk, en… het wondje op zijn rechterflank was helaas ook gegroeid. Een enorme, rode bult. Het leek me meer een misvorming of zelfs een tumor. Zal hij de winter wel overleven? Ik besloot Google te raadplegen.
Helaas kwam er slecht nieuws uit: de rode bult is een veel voorkomende ziekte bij koolmezen, de vogelpokken. Ze kunnen ermee leven, tenzij de pokken hun snavel aantasten, dan wordt het gevaarlijk. Ook kunnen de misvormingen zo groot worden, dat de koolmees het niet aankan en sterft. Hoe lopen ze deze aandoening op? Via een beet door een mug of ander insect. Daarna kunnen ze elkaar besmetten, maar voor mensen of andere dieren in de tuin is er geen gevaar.
Ik heb overwogen om de koolmees te vangen en naar de Vogelklas Karel Schot te brengen. Maar eerlijk… bewijs ik hem daarmee een dienst of zal het vooral stress opleveren? Ook vroeg ik me af of er meer mezen besmet zouden raken… tot nu toe zie ik alleen dat ene meesje met die griezelige bult rondvliegen.
Ik heb besloten me er niet mee te bemoeien. Laat de natuur maar op zijn beloop in dit mini-hofje van ons. Maar soms ben ik bang dat ik hem dood aantref onder een struik: die kleine koolmees met vogelpokken, die zo schattig naar me toe hipte in de zomer, en vanaf een tak tegen me leek te praten, elke dag weer.
PS De vogelpokken zien er heel naar uit op foto’s. Vandaar dat je zelf op zoek mag naar afbeeldingen. 😉
Fijn om weer eens iets van je te lezen Marinet.
Hey Carin, lang geleden! Leuk dat je nog meeleest. XX
Hallo,
Ook in mijn tuin heeft één van de koolmezen een grote rode bult onder de snavel. Ik voer ze zonnebloempitten en meelwormen en het lijkt erop dat de bult kleiner wordt. Hopelijk overleeft hij de winter.
Hi, ik hoop dat ze het redden. Bij mij was het een paar jaar geleden echt een epidemie. Gelukkig nu weer een gezonde populatie hier.