Als kind stelde ik me voor hoeveel mensen op de wereld tegelijkertijd hetzelfde deden: nu zitten zowel in Afrika als in China als in Canada mensen op de wc. Nu slaan moeders in België, in de VS, in Hongarije en in Nederland hun rotkind. Nu zijn overal mensen aan het kotsen. Aan het vrijen. Nu komen ze allemaal klaar. Vannacht gebeurde dat in mijn pension en ik zei tegen mijn nijlpaard: wanneer kan ik nou eens een nacht doorslapen hier, waarom moeten ze mij steeds hebben. Daarna zette ik koffie en dacht: hoe moet ik die mensen morgen allemaal onder ogen komen. Goeiemorgen onderbuurmannen (nog wel goed geslapen?). Hallo schuin beneden-buurman (wat een tempo). Dag rechtsboven-buurvrouw (spannend, die ultrahoge kreetjes). Hallo postbode (kan het wat zachter, ik lig onder je). En ik dacht aan mijn vader, die vroeger bij het ontbijt inderdaad aan zijn onderhuurders vroeg: ‘En, lekker geneukt vannacht?’
Marinet Haitsma
taaldier, juf, macrobio-kok