taaldier, juf, macrobio-kok
In de krappe teamkamer, meer een uitgedijde bezemkast, bijgenaamd de 9e, sprak ik met collega’s over omgaan met tegenslagen. Want de een heeft een kleinkind met handicaps, de ander een dochter die werkloos is sinds een winkelketen failliet ging, en
Lees meer
Honden zijn overal goed voor. Als hoofdkussen, kruik, baken in de nacht, bijrijder in de auto, stille getuige van je bedoeninkje, gids op lange wandelingen, praatpaal, projectiescherm voor je verlangen, ontzettend schattige, grappige wezens, om eindeloos van te houden. Ik
Lees meer
Op de basisschool schreef de juf in mijn rapport: ze is het bloemetje van de klas. Toen ik haar decennia later tegenkwam op een vakantie, herhaalde ze, omdat ik blijkbaar vol ongeloof keek: ‘Echt, je straalde altijd.’ Wat was ik
Lees meer
Soms vind ik tijdens wandelingen met de hond verloren voorwerpen. Ik neem weleens iets mee naar huis. Geen bierdoppen of lege blikjes. Het moeten kleine dingen zijn. Klein, achteloos, en intrigerend: een kinderslofje, of een plastic speeltje. Piepkleine babyschoentjes die
Lees meerSinds mijn afstuderen werkte ik vrijwel altijd in het onderwijs, en sinds ik een pen kon hanteren, bedenk ik verhalen. Twee behoorlijk verschillende gebieden. Dit leek weleens een spagaat, maar tegenwoordig zijn het twee universums die ik gescheiden kan houden. In mijn
Lees meer