taaldier, juf, macrobio-kok
Ik bezocht de tentoonstelling over surrealisme in museum Boijmans en die tentoonstelling was net weg. Ik banjerde door lege zalen en zocht vergeefs de vrije geesten van Dali, Magritte en Max Ernst. Weg. Een surrealistische ervaring, die mij wijzer maakte
Lees meerOns bestaan is zonder hoop en doel. Het beste zou zijn om altijd verliefd te blijven, zodat we blijven hopen, altijd. Maar de vogelteller bij de Plas schudde zijn hoofd. Hij had enkele mezen geteld in het moerasje. En kleine waterkipjes. De stand ging hij doorgeven
Lees meerIk heb Koetsier Herfst van Charlotte Mutsaers nog niet gelezen maar oh help, wat bewonder ik haar essay’s. In Pauw & Witteman vertelde ze over haar nieuwe boek; over de telefoonengel bij de begrafenis. Over de foto van Bin Laden op het nachtkastje
Lees meerJa, verhalen kunnen als scherven zijn. Zozeer dat je je eraan openhaalt. Dat komt natuurlijk nooit door de woorden maar door de beelden die de lezer ervan maakt. Pijn is ook nooit de pijn zelf; het is de gewaarwording van bloed nadat je je sneed. De
Lees meerStel dat verhalen de spiegel zijn waarin wij ons evenbeeld hopen te vinden. Waarin we snel ons kapsel schikken en de spinazie tussen onze tanden verwijderen; in de hoop dat niemand het zag. Laat mij die spiegel stukslaan en de scherven aan de hemel plakken.
Lees meer