taaldier, juf, macrobio-kok
Mijn boek Vrouwentongen. Dat rolt vandaag van de pers, met ISBN-nr 978-90-80627-06-2. Maar de leegte. Ach, je zei dat het wel goed is, die leegte. Ik zei dat die me elke dag vervult. Je zweeg. Maar oh god, intussen vechten Moskou en
Lees meerWe keken naar de vellen papier aan de muur. Het vogelhuis was omgetoverd in een schatkist. Elke bladzijde aan de muur was een herinnering: een kus, een pijnlijke stilte, een handgebaar. We zaten in een schatkist vol verhalen. Kaj zei: ‘Maar houden van,
Lees meer‘Natuurlijk houdt hij niet van je,’ zei de Schaduw. ‘Anders liet hij je toch niet gaan?! Onthou: mannen willen maar 1 ding.’ Ik slikte. De schaduw zei het ronduit; koel, maar duidelijk. Ze heette natuurlijk anders. Ik noemde haar de
Lees meerIk wachtte op je in het vogelhuis. Alles, zelfs de taal, was hier nieuw. Hier spraken we urenlang, op gedempte toon, meestal. We schoten in de lach, soms. We waren stil, vaak. En we werden jonger, alsmaar. Zo jong dat de heimwee ons opwachtte, de
Lees meerNu ik je weer zag, lijkt alles licht. En toch blijft alles donker, omdat ik altijd weer vertrek. Ach, als ik je maar kon meenemen naar de plekken die me roepen. De plaatsen vol spoken, waar ik ronddwaal, omdat ze me wenken, telkens
Lees meer