taaldier, juf, macrobio-kok
‘Het gaat om het kleine,’ zei Kaj. Hij leunde tegen het raam en wees voorbij de regendruppels, naar de hemel. ‘Het allerkleinst waarneembare. Dat maakt het klimaat interessant. Het is zo groot en tegelijk zo klein, overal, als een scharnier
Lees meerDe hond ligt als een overhemd, gesteven en gevouwen, voor mijn pruttelend fornuis. Hij strekt zijn poten, zodat ik over hem zal struikelen. Hij weet dit en geniet alvast. Ik zal door mijn knieën gaan en hem aaien over zijn varkensroze
Lees meerToen alles nog doorschijnend was, als een allereerste dag. Toen de namen nog verdeeld moesten worden. Toen de ochtend als een zwart kleed bij mijn voeten lag. Toen de mist mijn ogen bevroor, toen auto’s over elkaar kropen. Toen leek het of ik
Lees meerIk ging als een jarige naar het vogelhuis, naar Kaj, we spraken over de juiste keuze op het juiste uur. We keken elkaar aan, en heimwee joeg ons weer uiteen. De heimwee naar de tijd, die verging als een schip. Heimwee naar de
Lees meerIk bezocht Wim Helsen in theater Zuidplein. En hij zei tegen me, hij zei, je mag blij zijn wanneer je niets te beweren hebt. Dat je enige zekerheid is dat je sterft, al is het niet van geluk. Je mag,
Lees meer