taaldier, juf, macrobio-kok
Gisteren zag ik bij Avro’s Close up de performances van Heinrich Lueber. Hij doet wonderlijke dingen met zijn lichaam en ik werd er vrolijk van. Hij bevestigt zichzelf aan een gebouw en zweeft enkele uren aan de gevel. ‘Het heeft geen zin,’ zei
Lees meerSoms hoor ik maanden niets van hem, want dan is hij verliefd. Maar als zo’n aanval weer is gezakt, kan ik hem bellen: P. Om een dvd’tje te branden, of een bestandje te uploaden naar You Tube. Wil ik een fotosessie doen? P. bellen.
Lees meerNu wordt het lente. Het is in de strepen licht die als slingers boven de daken hangen. Het is in de grond, die zich woelt als een slapend kind. Ik ga met slome stappen de winter uit, weer naar je
Lees meerMijn woorden stokken als graten in mijn keel, mijn punt komt pas wanneer u al vertrokken bent, en mijn vraagteken klinkt als een bevel. Ik weet het. U heeft me erop geattendeerd, op uw vergaderingen en feestjes, waar u me uitnodigde
Lees meerLaat lentelicht boven de dijk. Eind van de winter lijkt in zicht. Morgen bovendien Valentijnsdag, maar maak je geen zorgen, ik zal je niks sturen. Op deze ijsstille avond dwing ik me tot Sleur is een roofdier, van schrijfster D. Hooijer. Want
Lees meer