Een paar dagen geleden huilde ik in de keuken boven mijn pruttelende spaghetti-saus. Vanavond lachte ik boven de bijtgare bloemkoolroosjes. En ik vroeg me af: heeft de maan bij jou, daar, dezelfde bleke kleur als hier, deze nacht? Ruisen de bomen net als hier, langs mijn raam? Hoe was je dag? Vertelde je vandaag iemand je geheimen? Ik wel: een stuk of tien. Dat is inderdaad riskant; geheimen hebben immers – soms – de neiging over te waaien als een zomerbries. Geheimen nestelen zich graag in andermans hart, tot het moment dat ze zich openvouwen als een brief. Maar deze zullen jou niet bereiken. Nooit.
Nooit