Weekendje Efteling dus. Met alles erop en eraan. In het hotel geresideerd en van daaruit alle achtbanen, sprookjes en eettentjes uitgeprobeerd. In de Efteling speelt ’techniek geen rol’ zo lees ik. Alles is doordacht. Zelfs de bloeiende perken maken muziek – wat zeg ik – ook uit de toiletpotten klinkt geregeld ‘Papier hier’. Mijn kinderen en ik reizen zingend weer huiswaarts en merken dan hoeveel spierpijn De Vliegende Hollander heeft opgeleverd. Maar dat dondert niet. Mijn hoofd zit alleen zo vol dat ik dringend behoefte heb aan leegte. Kaal weiland. Bomen die niet kunnen spreken. Bruggetjes zònder bordje met ‘Wachttijd vanaf hier 30 minuten’. En ik heb heel veel zin in een sigaret, zonder dat het nu eens iemand hindert.
Kaalslag