In De Wereld Draait Door vertelde dichter Ingmar Heytze over zijn nieuwe dichtbundel. Maar de interviewer vroeg vooral naar zijn reisfobie. Zodra hij Utrecht verlaat, krijgt Heytze hartkloppingen en meer van zulks. Wat vreemd, vond tafeldame Loes Luca. Maar reizen is minstens zo vreemd en vervreemdend. Je moet van goede huize komen om het te kunnen. Vroeger – eeuwen geleden dus – had je geen fobie nodig, toen was de wereld leeg en recht en hoekig. En voor het niet-te-bevatten en onbegrijpelijke had je God. Ik weet niet of een fobie een goede wandelstok is, maar ik begrijp de hartkloppingen van Ingmar Heytze.
Ingmar Heytze