de dag na de WK-finale

De 14e editie van het Groot Verzenboek – 555 gedichten over leven, liefde en dood – bevat gedichten verzameld rond leven, liefde en dood. Het thema: een WK-finale verliezen, staat er niet in. Maar het boek ligt bij mijn kussen. Ik dacht: dat is handig. De zwartste momenten hebben immers de gewoonte om zich ’s nachts aan te dienen. Hoofdbrekens. Leed. Ziektes. IJsberen. Muggen. Donder en bliksem. Mijn hond die onwetend aan mijn voeten rust en geruststellend snurkt, terwijl zijn poten beweeglijk dromen van de jacht. Maar als ik dan wakker lag. En dan het Groot Verzenboek opensloeg. Al die gedichten die redacteur Jozef Deleu, van het Vlaamse tijdschrift Het Liegend Konijn, bijeen sprokkelde. Meer dan zeshonderd pagina’s verzen, sonnetten, poëmen. Moeder. Vader. Eerste liefde. Huwelijk. Ziekte. Ouderdom. Dood. De mens piekert. Ik dacht: dan sla ik het open, blind, op de tast. ’s Nachts ben ik zowiezo blind, zonder lenzen, met minus zeven. Wat maakt het uit. Ik grijp naar het boek. Die hagelwitte omslag. Op een totaal willekeurige pagina, net als het leven. Een ander boek dat zich hier goed voor leent: Boek der rusteloosheid, van Fernando Pessoa. Heerlijke treurnis, dolende zielen. Maar gewoon Het huis van Barbapapa herlezen kan ook.